Nurettin Sevim Şiirleri - Şair Nurettin ...

Milyarlarca insan Adem'den beri.
Irkları hep başka, başka renkleri.
Aynı kemik, aynı kan, aynı deri.
Boyları, huyları hep başka başka.

Çeşit çeşit hayvan, farklı hepisi.

Rabbin ne söylüyor, kulak ver sana.
"Bilenle bilmeyen; bir olur mu hiç?"
"İlim öğrenmek farz, bütün insana."
"Bilenle bilmeyen; bir olur mu hiç?"

Kur'an'ın ilk emri "oku" değil mi?

BİLET

Kumara etme meyil.
Rızık şans işi değil.
Rızkı veren Allah'tır.
O'nun önünde eğil.

BIRAKMA ALLAH'IM

Ey kimsesizlerin kimsesi!
Ey çaresizlerin çaresi!
Ey güçsüzlerin güç kaynağı!
Ey acizlerin dayanağı!

Bu kadar tamahı, bu hırsı bırak.
Ölüm ensemizde bir nefes ırak.

Asalet soydandır, izden değildir.
Herkesin bildiği gizden değildir.
Vatan, bayrak, ezan, din, iman ile.
"Bizi kandıranlar bizden değildir."

Rızık Allah'tan dır, sizden değildir.

Dağlarında kekik biter.
Bacasından duman tüter.
Seher vakti horoz öter.
Ne güzeldir bizim eller.

Dereleri çağlar akar.

BİZ OKULA GİDERKEN

Biz okula başlarken; babamız öğretmene.
Yaramazlık yapıp ta öğretmen dövse bile.

"Etleri senin olsun, kemiği benim."derdi.

Riyakarlık sarmış dört bir tarafı.
İnsanca yaşamak zor bu devirde.
İmanını ölçer, insan sarrafı.
İnsanca yaşamak zor bu devirde.

İman alır, satar bezirgan başı.

Mevki de, makam da, mal da hep yalan.
Yaşadığın kadar sen de oyalan.

Peşinden koşarken hevâ,hevesin.
Birden bitiverir en son nefesin.