Nur-u Dilara Şiiri - Eda Sönmez

Ey mahşerî duyguların sahibi...!...
Ey gözleriyle Kıyamete sebep...!...
Ey nûr-u Dilâra...!...
Nasıl bir hengâme cürret etmekte sînene...?...
Yoksa ...!...
Nâmerdin sözlerimi sebep, gönlünü virân etmeye...?...
Yırtıcılığının altında nasıl bir letâfetsinki...!...
Zuhûr eder gözyaşların gözlerinden,
Mercan misâli dökmeye...!...
Naif ruhunu süsle kızıl gelinciklerle...!...
Kır çiçekleri hayat versin gün doğmamış pencerene ...!...
Devâsımı sanırsın kendini en derin yaralırın...?...
Bir kürek mahkûmu gibi, zincirlenmiş duyguların...!...
Cehennemî bir azâba gark olmuş ruhun...!...
Sabret...!!!...
Tûfâna kapılmış ,bir ahşap gemi mîsâli Nûh'un...!...
Gövdesine zuhûr eder, ilâhi nûrun...!...
Ey güzel...!...
Sanmaki bu böyle sürüp gidecek...!...
Elbet bir gün yüreğindeki yangınlarda sönecek...!...
O zaman parlayacak gök yüzünde gülüşün...!...
Şairleri kıskandıracak ...!...
şiirlerden öpüşün...!...
.