Edib Harabi Şiirleri - Şair Edib Harabi

Ey vaiz sen bize va’z edemezsin
Çünkü her bir ilmin deryasıyız biz
Bizim yurdumuza hiç gidemezsin
Hakikat Kaf’inin Anka’sıyız biz

Haberdar olaydın şirri süphandan

Peder ve valdem oldu bahane
Merecel Bahriyani yeltekiyane
Bin ikiyüz altmış dokuzda kane
Eriştim zahiren geldim cihane

Berzahtan kurtuldum çıktım aradan

Enbiya içinde şah kul kamerim
İcrasi ahmed-i muhtara mahsus
Zülfikar-i Düldül Feth-i Hayber’in
Cenabı Haydar-ı Kerrar’a mahsus

Ne erler halketti hazreti bari

Kün dedi var etti kevn ü mekâni
Bu kudret Hazret-i kibriyânındır
Levlâke levlâke emr-i Sübhânî
Ki âlem Muhammed Mustafa'nındır

Akla fikre sigmaz hikmet-i settâr

Mecma-ül Bahreyne vardığım zaman
Hızrı bulup candan gulamı oldum
Ledün ilmin bana eyledi İhsan
Sırrı Sırrullahın tamamı oldum

Hayat abın cana gıda eyledim

Mezhebinden sual olunsa zahit
Dersin ki mezhebim Ebu Hanife
Zerre kadar senin imanın olsa
İmam demez idin böyle herife

Haşa sümme haşa imam değildir

Musa Haktan sordu Turu Sinada
Yarabbi yok iken bu kevni mekan
Seninle bir kimse yoktu arada
Ne suretle nasıl oldun nümayan

Görüyorum laşek kudretle oldun

Ne çare zahida Kızılbaş olduk
Da'ima bade-yi gülfam süzeriz
Bezmimize mahbub bir saki bulduk
Anın içün böyle sarhoş gezeriz

Bektaşiyiz yahu etmeyüz inkâr

Nur-u nübüvvetten olunca âgâh
Ali Muhammed'e îmâm eyledi
Anınçün cenab-ı hazreti Allah
Ali'ye velâyet ihsân eyledi

Nübüvvetsiz aslâ velâyet olmaz

Peder ve valdem oldu bahane
Merecel bahriyani yeltekiyane
Bin ikiyüz altmış dokuzda kane
Eriştim zahiren geldim cihane

Berzahtan kurtuldum çıktım aradan