Sevinci tart terazi
Ve sakın kıpırdama
Yüreği göster ayna
Neden ol ağlamama
Mutluluğun boyunu
Gözyaşlarım yüzümü aşındırdı
Senin yüzünden evet
Yine de
Kalbimden yeni çıkardığım
Elimi uzatıyorum sana
Öyle bir gölgeyim ben
Sürekli yere düşen ama çamurlanmayan
Bir bülbülün külüyüm
Yine şarkı söyleyen
Normaller için anormalim
Anormale göre çok çok gereksiz
Kırmızıya cilayım
Siyaha göre renksiz
Ayna aynaya baktı
Sen nerdeydin ey insan
Şarkı şiir dinledi
Nelerle meşguldün sen
Elinde köz mü vardı
Ne zaman kapılarda kilitler olmayacak
Güller düşmeyecekler hiç bir zaman dalından
Bülbül ağlamayacak insanın yazgısına
Aynaya teraziye hiç gerek kalmayacak
Dokunulmazlık sahibi eşşekler
Hava ve su yetecek beslenmemize bizim
Ekmek olmalısın olmayana
Çiçek olmalısın yüreği olmayana
Ve benden bir parça vermelisin benim olmayana
Aşık olmasını sağlamalısın böceklerin bile
Köpeklere kemik olmalısın gereğinde
Teraziyi kontrol ediyorum
Yanlış tartmasın
Ve başına dürüst birini koyuyorum
Kendini ölçmeyen ölçüleri kınıyorum
Dans müziğiyle ağlar
Ağıtlarla gülerim
Ey benim güzel perim
Sen periysen ben erim
Elimde direksiyon
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!