İnşaat işçisi olarak
Arabistan’a gitmişlerdi
Yakalandıklarında namaz kılmadan
Zorla abdestsiz
Kırk rekat namaz kıldırıldılar
Görevli tarafından
Şarkının meleğidir
Sessizliğe zebani
Aynanın sevimlisi
Duvarlara yabani
Ben kendimi Tanrı'ya teslim ettim
Ne gelirse ondan gelecek bana
Acı da bir sevinçte birdir bence
An bitince başlamalı o ana
Yürüyen ayağa diken de batar
Acılar konuşurken
Coşku sevinç susmayıp
Ezgili çığlıklar atabilmeli
Engele çengeldir aşk
Gölge kadar aydınlanıyorsak hep
Kalbinizi uçmaya dargın olan kanatlar mı taşıyor
Utanınız insanlar
Cesetler dirilerden daha güzel yaşıyor
Ben ayrışımı değil birleşimi istedim
Kalp olmasın hiçbir kalp söylemini
Onu indirmek ancak canım çıkınca mümkün
İçimin direğine asmışım sancağımı
Onu yere indirmek ölsemde mümkün değil
Ruhumun gönderine çekmişim bayrağımı
Önüme ve arkama eşit uzaklıktayım
Yine bütün gün gece
Ay da yoktu üstelik
Şarkı da söylenmiyordu altalık
Yine önümüz arka
Yönümüz yüreklerin bulunmadığı taraf
İnsanlar aynaları yalnızlığa terk etmiş
Oysa en çok insan içindir ayna
Şarkı dinleyicisiz
Ve şiirler kimsesiz
Ama yine yine de
Yokluğun bende varlık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!