Ses kendini duymuyor
Yaşam öldü ölecek
Yürekleri hedeflemiş avcılar
Yükseklerde alçaklar
Ses müziğe uymuyor
Onu gözlerinle öp
Kalbindeki en gizli sayfaları
Okudukça sona dek çevir çevir
Kanatların sonatlar dinletiversin ona
Şiir oku ki yanakları yansın
Sakın ha adımların gölgesine basmasın
Acıdan yara dört yanı
Yara kanı
Yara canı
İçi dışı üstü başı yara
Yara evi
Yara barkı
Duyguların ölüşleri yüzünden
Acıların gülüşleri sürüyor
Çerçevede resim yok
Yüreğine kadar soyunabilen
İnsandır insan olan
Sizi sevinç yorgunu yapmaya yönelmiştim
Güttüm kendimi güttüm
Gittim güllere gittim
Güllerin adresinden bülbülller taşınmıştı
Anırtılar işittim
Ne kadar buharsak biz
Güldün acın bitmedi
Gittin gücün yetmedi
Uçtunsa kanatların
Hedefi gözetmedi
Yattın uykun bitmedi
Yaramaz haylaz bulut
Resim oluşuyordu
Beni de yasaklasın
Gülünçleşsinler diye
Tasarladığı plan
Az daha tutuyordu
Dünden söz edişimiz
Yarını güzel kılmak
Önü anlatışımız
Arkayı öne almak
En iyi insanları
Sen ki kelebeklerin taşıdığı bir yüksün
Sen ki evrenden büyük evrenden de büyüksün
Annesin öksüzlere yetimlere babasın
Kimsesizlere kimse yoksul sırtında kürksün
Ruhi Su'ya
O türküye başladı
Çiçeklerde bir telaş
Birden esen rüzgarla
Sapları eğilerek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!