Seni Nuh’un gemisinde sevmek isterdim.
Nuh ve gemi kap ve kalp.
Öfkeyi bir mezar gibi yüreğimde taşırken;
mezarın bir karanlığın merkezi olduğunu anlıyorum ve her karanlık bana bir gölgeyi hatırlatır.
Gölgeyim ben; hıçkırıklarında boğulmuş,
bir öksüz gölge akreplerin zehrine muhtaç.
Ve siz bir serapsınız; ağulu göletinde serinleten.
Söyleşir
Evvelce biz bu tenhalarda
Ziyade gülüşürdük
Pır pır yaldızlanırdı kanatları kahkaha kuşlarının
Ne meseller söylerdi mercan köz nargileler
Zamanlar değişti
Devamını Oku
Evvelce biz bu tenhalarda
Ziyade gülüşürdük
Pır pır yaldızlanırdı kanatları kahkaha kuşlarının
Ne meseller söylerdi mercan köz nargileler
Zamanlar değişti
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta