Seni Nuh’un gemisinde sevmek isterdim.
Nuh ve gemi kap ve kalp.
Öfkeyi bir mezar gibi yüreğimde taşırken;
mezarın bir karanlığın merkezi olduğunu anlıyorum ve her karanlık bana bir gölgeyi hatırlatır.
Gölgeyim ben; hıçkırıklarında boğulmuş,
bir öksüz gölge akreplerin zehrine muhtaç.
Ve siz bir serapsınız; ağulu göletinde serinleten.
içimde bir merak
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
Devamını Oku
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta