Nöbetçi Bir Eczane Hüznünde

Bazı ayrılık zamanlarında
Üsküdar'dan Harem'e taşınan
bir otobüs terminali hüznü sarıyor beni.
Seni bir daha görememe korkusu
ve el sallaman bana düşlerimde
gözyaşlarınla ıslattığın
otobüs camının ardından...

Yüreğin kimi zaman
narkozdaki bir hastanın sarhoşluğunda
ve de umarsızlığında...
Anlaşılması güç
ve güç ulaşılması
içerisinde bulunduğun kapsama alanlarına!

Öyle hasretler taşıyorum ki içimde
sanki seher uykularım hiç olmamış benim
ve her tan yeri ağardığında
uykular süzülmüş gözlerimden,
gözyaşlarımla...
Geceler!,
sen ile geçen sensiz geceler
hasretliklerin kol gezdiği,
ve senin hep
nöbetci bir eczane hüznüne
büründüğün geceler,
yetiyor anlatmaya sanırım
bu bin beter ulaşılmazlığı!!!

16 şubat 1999