Kar ocağının közünü, aç gönül kapını geceye.
Dağıt dünden kalan hüznünü, sönmüş küllere.
Bu büyümüdür nedir diye, sakın ha aman deme.
Yalnızlığının sesi küssede, yine de dillendirme.
Bu şehir aç kalmış, her evde bin çığlık var.
Ay ışığıyla oynaşan, titrek ürkek karartılar.
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




ne yazsam şiirin gölgesinde kalır 10 numara ...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta