Sıyrılıyor insan her şeyinden bir anda,
Ne yaşamışsan hepsi kalır nizamiyede.
Yüreğinden başkası kalmıyor canda,
Kimi robotlaştığını sanır nizamiyede.
Ne zengini belli olur ne fakiri aç kalır.
Kardeş bile kardeşini iki ayda zor tanır.
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta