-Yanılgının yazlık gölgesindeydim.Seni düşüne düşüne içlendiğim, gözlerimin nemlendiği bir günün tesadüflerinde yürürken gördüm.
-Ötesi çoktu,berisi çocuktu.Aşk içimde cevher cevher yanıyordu. Arkama baka baka seni izledim sürdüm arabamı.
-Hiçbir harf yerinde değildi.Heceler suskun, ben hiç ben değildim. Aylar sonra İstanbul çölümde seni gördüm.
-Sen gibi beceriksiz bir zamanın dilindeydim. Hangi kipin çekimindeyim bilmiyorum.
Bildiğim tek şey,hala yüreğimin başkenti sensin. Şair-i Azam’ın Makber’i gibiydi, uzaktan seni görüşüm.
“Bildir bana nerde nerde Ya Rab
Kim attı beni bu derde Ya Rab”
Eğer kral olsaydım.! Çiğneyerek tahtımı
Memleketin halkını dizlerine sererdim.
O kuvvetli hükmümle bütün tacı tahtımı
Bir tek bakışın için sana feda ederdim.
Eğer Allah olsaydım.! O heybetli, o derin
Devamını Oku
Memleketin halkını dizlerine sererdim.
O kuvvetli hükmümle bütün tacı tahtımı
Bir tek bakışın için sana feda ederdim.
Eğer Allah olsaydım.! O heybetli, o derin




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta