Niye rüyayı kendine saklarsın ki

bir insanın çığlığı her insanın dudağına borçtur
bir insanın düşüşü diğerlerinin ayağının ucunda uçurumdur
bir insanın yarası tüm insanların tenini çiziktir
birlikte kanar insanlar
beraber yanarlar

rüyasına uyansın diye
rüya halinin kendine özgü olmadığını duysunlar diye
rüyasında uyuduklarını anlasınlar diye
görülen rüyaya yattıklarını bilsinler diye

umulmadık bir sürpriz bu
bir ihsanın ortasında bulunuş bu
şaşkınlık ve hayretler içinde
gözlerin gördüğünü gönlün sevmesi
kızıl şafaklar gibi sözlerin heveslere sinmesi bu

yıldızların secde ettiği kardeşe niye tuzak kurulur ki
herkese yetecek kadar yıldız vardı oysa
güneş ve ayın bir kardeşe pervane olması
niye çekilmez olsun ki
azaltmıyor ki güneşten ve aydan payı
niye rüyayı kendine saklasın ki

uyuduğunu fark etmeyen,
rüya düşkünlerine göreydi sözler
herkese gizlice dendi
herkesin derdi gizliceydi
rüya görmek, uykuya kanmaktı
rüya görmek uyuduğunu unutmaktı
rüya görmek, uykuyu uyutmaktı

uykuya duranlar
uyanana kadar uyuduklarını bilmeyecekti
uyandıklarında uyuduklarını göreceklerdi
geç kaldıklarına yanacaklardı

önce kardeşlerinin eliyle kuyuya atılacaktı
kardeşlik hiçe sayılacaktı
sonra uzak gurbetlere sürülecekti
baba ocağından ayrı düşecekti
kader çizgisinde akacaktı nefesleri

sen yusuf ol yeter ki
kuyu da aziz olur
sayende mısır da..
düştüğün yolda
düşmüşlerin ellerinden tut yeter ki

redfer