Nisan Yağmuru Şiiri - Dinmez Er

Nisan Yağmurları

İçim yanıyor.
Ciğerlerim kavruluyor.
Susadım.
Su! Su!
Yokluğuna susadım.
Varlığın vaha idi,
Çölde susuz kalmış,
Bedeviyim şimdi.
Düşlerimin yeşil çayırları saman…
Damlacık!
Tek damla yaş düşse gökten,
Islansa çorak dudaklarım.
Hatırlasana hani,
Nisan yağmurları gönderiyordun bana.
Laf ola beri gele,
Benimki de saflığın dik alası.
Nerede görülmüş taşıma suyla,
Değirmenin dönmesi?

Dinmez ER / Çeşme / 2015. 09. 05 /