Gecelerin en zifri karanlığındayım
Ölülerle dans eder gibi
Benliğimi boğar gibi
Herşeyi yok eder gibi
Aşkla savaşıyorum
Nedensiz,sebepsiz biliyorum
Yine sensizliğin ortasındayım
Yine bir başıma yalnız,çaresizim
Yine seni hayal ediyorum
Yorgun argın beynimde
Anlatamıyorum ki sevdamı
Sözcüklere sığdıramıyorum
Gözlerinde başlıyor esaretim
Öyle kimsesizim ki sensiz
Anadan uryan
Çırılçıplak
Çıplaklığımın yansıması,
Bir ışık geliyor uzaklardan
Satılık bedenler
Öylesine yerden yere vurulmuşki
Unutulmuş bir köşede
Parçalanıp atılmış
Buruşturulup fırlatılmış misali
Hayata karşı her beden öyle direnişte ki
Mülteci duygular kaçıp gidiyor
İnsanın benliğinden daha da ıraklara
Dur diyemiyorsun
Yorgun hasta kırılgan ruhlar
Ne tuhaf şey
Bu yangının külü olup savrulmak
Senden öteye
Sana doğru
Uçuşup durmak
Yaprak misali...
Gözlerinde yitip gitmek güzel
İçimin akıp gitmesi böyle
Beni benden etmesi
Yasla başını omzuma
Ağla dilediğince
Ben bilmem Mecidiyeköy’ü falan
Boğaziçi’nde hiç sabahlamadım
Ve hiç görmedim kızın o meşhur kulesini
Ağlamadım hiç sabaha kadar
Ziyaretine gideceğim birisi olmadı Selimiye de
Ve Bakırköy delimidir hiç bilmedim
(S) eni bıraktım
Bedenim senden öyle uzaktaki
hiçbir rüzgar savurmuyor beni sana...
(S) ende kayboldum
Bir med cezir oldum gidip geliyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!