Bildiğim şeyler korkutmuyor artık beni
Dünden şu andan
soluduğum havadan
Korkmuyorum bir kaç dakika öncesinden
Gelip geçmeyen mevsimlerden
Vurup kaçan insanlardan
Ezilişlerimin ardına sakladığım çığlıkların
Derinden gelişini duyduğum anda
Karar verdim bu amansız gidişe
Anladım ki bu yaşanmışlık ve belirsizliklerle dolu aşkın
Tek kül olanı yine benim
Üstelik kendi kendime hiç acımadan verdiğim cezaları,işkenceleri
Gider sevgili
Bakarım ardından
Susar,derdime yanarım
Biçare olurum
Derman bulunmaz
Sevda acıtır beni gözüm
Buğusu yürek yakan
Bir dünya.
Öylesine bir rüya
Terketmenin 7 rengi
Terkedilmişliğin en grisi
Bulut gibi
Doldum tükendim artık
Seni nasıl sevdiğimi anlatacağım önce
Vurgunluğumu acılarımı
Bana baktığında bile düşlediklerinin
İçimi nasıl acıttığını
Yine de körlüğümü inadına...
Üzülme diyorsun
Sen güçlüsün diyorsun
Hangi dağ dayanmış ki
Ben dayanayım bu derde?
Can evim
Babam
Asi yüreğin..
Şimdi küsmüş..
Tutsak ve narin.
Sesinin tınısında
Bir derin öfke..
Bir çığlık.
Gözlerimi sana kapıyorum
Gözüm sensin
Gördüğüm görebildiğim tek şeysin
Senin göremediğin gözlerimde
Olmak isteyenlerin yerindesin.
bu aşka ümit etmektir
Rüzgar ellerimden tutmalı,alıp götürmeli beni sana.
Belki o zaman bu savrulmuşluğum bu deliliğim bitecek..
Görüyorsun ya ayak uyduramıyorum ayrılığın hızına.
Her gidişinde ben biraz daha sana dönüyorum..sona yaklaşıyorum.
Gidişlerin beni sana zorluyor bilmiyorsun.
Gidebilirim
Tanıdığım bu acıyla
Başka şehirler bulabilirim kendime
Ve başka sevdalar
Gecelerden kalan gözyaşlarımı
hazan sonu bir dibe çökümle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!