Ben cok insan eledim hayatımdan
Ben cokmu iyiydim hayır belki ama
kimsenin kalbini bile isteye kırmadım
kimsenin kalbinin oyuncak etmedim
Hayat bir yolculuk, bazen zorlu, bazen ince,
Hayat Bana Bunu Daha Öğretti
Hayat bana bunu daha öğretti,
Sevginin yükünü, ayrılığın soğuk yüzünü.
Hayat bir yolculuk
Evet. Belkide iyi biri değildim belkide belkide kusurlarla doluyum
Ama hiç yemedim kimsenin hakkını kirletmedim vicdalamı
Bir söz var var ya Derler ki Kalp kırmak Medine'yi yıkmaktır bu söz hep yankılandı zihnimde her adımda her kararda
**Hayatın Tokadı**
Bu yaşımda tanıştım ben acıyla,
Sanki hayat bana fısıldadı: "Daha ne çektin ki?"
Her seferinde "Bitti" dediğimde,
Bir tokat gibi yapıştırdı yüzüme,
Hayatın Yüzleri
Sahi, hayat neydi?
Bir acı mı, yoksa mutluluk mu?
Her anı bir deneyim,
Bir anı, bir duygu.
"Hayatın Dersleri"
Her gelen bir iz bıraktı bende,
Kimi sevinç, kimi hüzün,
Ama hepsi birer öğretmen gibiydi,
Kimi gülümseyerek gösterdi hayatı,
Hayatın iki yüzü acı ve mutluluk
Hayat, elimde bir yangın yeri,
Ne aldıysam, kat kat geri verdim.
Mutluluğun bedeli acıydı hep,
Hayatın Sorgusu
Küçük bir beden büyüdü, yara bere içinde,
Yaşamın kuralını çözdü, ama insanı değil.
Söyle bana, neden bu kadar acımasızsın,
Neden tutmadın beni uçurumun ucunda?
Hayatın Yükü
Acının Sessizliği**
Hayat bize her şeyi öğretti,
Dışarıdan baksan mutlu sanırsın herkesi,
Ama nereden bileceksin ki
Her Defasında Yanılmak
İnsan her defasında yanılır mı, yıkılır mı?
Kendini toparladıkça, yeniden düşer mi?
Bir adım ileri gitmek isterken,
Gerçekten hep bir adım geri mi gider?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!