rüzgarına tutuldum
estin de savurdun
savruldum da dağıldım
dağıldıkça sevdim
sevdikçe dağıldım...
bir kırmızı gül içimde
batıyor dikenleri
durmadan yüreğime
gelme aşk
tutukluyum
kırık dökük zincirlerim
umutsuzum
bir 'ay' kaldı gecelerimde
uykusuzum
gözlerinde mehtabı
son bir kere seyrettim
anladım ki sensizlik
benim kötü kaderim.....
duygularımın intiharıydı bu
salıverdiler kendilerini boşluğa
tutacak gibiydi bir kelebek sanki,onca ağırlığa
duyamadı sadece kendi kanat seslerini
rüzgar soğuk esti, umursamadı
Omuzuma bir beyaz güvercin kondu,çocuktum.Baba ne bu dedim'BARIŞ' dedi kızım.BARIŞ ne baba dedim'UMUT' dedi kızım.ya UMUT baba? ECEVİT dedi kızım...
Yıllarca umudu oldu bir çok insanın,bir çok olgunun.Işıktı o tüm mütevaziliğinin yanında.Yol du umuda giden...
Uçtu güvercinimiz baba,bitti mi umudumuz?
Hayır kızım!
alıp gideceğim seni
toplayıp tüm tanelerini
her biri içime dolacak
dibe vuracak en senleri
doyacaksın kusursuz güzelliklere
bir gün gideceksin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!