Nihat Malkoç Şiirleri - Şair Nihat Malkoç

Gölgeni gölgem saydım, alın yazımsın benim
Gözlerimde kanlı yaş, kırık sazımsın benim

Sevda denizlerini taşıran son damlasın
Çoğa değişmediğim azdan azımsın benim

Bana umman görünür gözlerine bakınca
Kalbim gülzara döner hasret közü yakınca
İçim içime sığmaz, coşarım çocuk gibi
Gönül şimendiferi sana doğru akınca

Zamanın oluğundan akar gider geceler…
Bir hüzzam bestesidir, yakar gider geceler…

Hüzün süvarileri çarmıha gerer beni
Hicranın göklerinde çakar gider geceler…

OSMANLI DEVLETİ'NİN KURUCUSU VE İSİM BABASI: OSMAN GAZİ
M. NİHAT MALKOÇ

Altı asır boyunca yaşayan Osmanlı Devleti'nin kurucusu ve isim babası olan Osman Gazi 1258 yılında Bilecik'in Söğüt ilçesinde doğmuştur. Oğuzların Bozok kolunun Kayı boyundan olan Ertuğrul Gâzi' nin oğludur. Annesi Halime Hatun'dur.
Osman Bey üç kardeşin en küçüğüydü.1281 yılında Söğüt'te Kayı Boyu'nun yönetimine geçtiğinde henüz 23 yaşındaydı. Ata binmekte, kılıç kullanmakta ve savaşmakta çok mahirdi. Aşiretin ileri gelenlerinden Ömer Bey'in kızı olan Mal Hatun'la evlendi. Bu evlilikten ilerde Osmanlı Devleti'nin başına geçecek olan oğlu Orhan Gazi dünyaya geldi. Yine Osman Gazi 1289'da Şeyh Edebali’nin kızı Rabîa Bâlâ Hâtun'la evlendi. Böylece gücü ve etkisi daha da arttı. Bu hanımından da Şehzâde Alaaddin dünyaya geldi.
Babasından 4800 kilometrekare olarak aldığı toprakları kısa denilebilecek bir zamanda 16.000 kilometre kareye çıkaran Osman Bey’in Orhan ve Alâaddin dışında da çocukları vardı. Bunlar Fatma Hatun, Savcı Bey, Melik Bey, Hamîd Bey, Pazarlı Bey ve Çoban Bey'dir.

“Rûhâniyetli şehirdir Bursa…”(Evliya Çelebi)
I.

kadim bir çeşmenin çatlağından sızarken zaman
kubbelerin gölgesinde asılı durur dualara tutunan âminler
gecenin koynunda uyur geçmişin nurdan izleri

Zaman nehir gibi aktı
Geçti bizden, geçti bizden!
Hasret içimizi yaktı
Geçti bizden, geçti bizden!

Boşmuş para, mal, mülk, arsa...

Helâl haram gözetmeden
Bir verip bin alan gördük
Kılıfına uydurup da
Devlet malı çalan gördük

Suret-i hak kisvesinde

Vahşi milenyum çağında
Kudüs'te, Zeytin Dağı'nda
Bir yetimin kundağında
Gördüm seni, gördüm katil!

Ellerin kana batmıştı

Şirin Karadeniz'in doğusuna düşersin
Hasretinle yüreğin yarasını deşersin
Bu güzel coğrafyada yeşile doyarız biz
O şerefli mâzine muhabbet duyarız biz
Karadeniz incisi, Giresun'un kazası
Hüzne gark eder bizi ayrılığın ezası

Ahiret vahamdır, dünya çölümdür
Hayat acı tatlı, bölüm bölümdür
Ne kadar yaşarsan sonu ölümdür
Bu dünyaya kazık çakan görmedim

Çile ilmek ilmek, nakışı zordur