Nihat Malkoç Şiirleri - Şair Nihat Malkoç

CENDERE

Ruhunu ezip büzüp koymuşlar cendereye
Ey kâinatın özü, bu gidişin nereye?

HAKK’A VUSLAT

…M…

Belh’te düştü bir ana rahmine ışığın gölgesi
nefhası Asya bozkırlarını tuttu
gözündeki ışıltı kıskandırdı göklerin mavisini
o ki çamura saplanmışlara bir umuttu

Gözyaşıyla sulanır yere düşerken yaprak
Öpüp alnına koyar hatıraları toprak

Korkunun saltanatı sürer gece yarısı
Hatıralar ırmağı akar yarına berrak

O gün kana boyandı Çanakkale Boğazı
Yeri göğü inletti askerimin avazı

Dört taraftan saldırdı düşman delicesine
Şarapneller saplandı Mehmetçiğin göğsüne

Bir yetim çocuk görsem
İçim yanar derinden
Boynunu büktüğünde
Kalbim oynar yerinden

Ağlamıştır besbelli

Candan özge candır bana
Kitaplar dostluktan yana
Yol gösterir tüm cihana
Kütüphane dünyam benim

Ana sevgisinden sıcak

UMUTLAR

Rüzgârın nefesiyle parçalanır bulutlar
Kaf Dağı’nın ardında bizi bekler umutlar

…göz kırpmadan vatan için ölerek
ölümsüzlüğü tadan yiğitlere rahmetle…

Anadan babadan, serden geçtiniz
Aşkın şarabından bade içtiniz
Ömrün baharında Hakk’a göçtünüz

MÜMİNLER

Müminlerin kabrine melekler saf saf iner
Hakk’a kavuşunca ruh, gözünün yaşı diner

AHESTE

GÖLGE

Mânâya yaklaştıkça maddeden kopuyorum
Bedenimden irkilip gölgemi öpüyorum

ŞAŞKIN ÖRDEK