Nihat Malkoç Şiirleri - Şair Nihat Malkoç

Hasretinle yandırırsın
Vuslatınla kandırırsın
Tabloları andırırsın
Sofrandaki aşın güzel
Hem yazın hem kışın güzel

Kaderine mahkûmsun dağların kucağında
Gece vakti dolunay, serenat söyler dağa
Nice can seni özler, gurbetin ocağında
Yeşilin cennetisin, bakirdir burda doğa

Gönlümü yaralayan derdimin ortağısın

Kalbime ilmek ilmek ördüğümsün sevgili!
Çözmek müşküldür seni, kördüğümsün sevgili!
Ben cefanı çekerken nalla mıh arasında...
Kim demiş ki sefanı sürdüğümsün sevgili!

Zirveyi de gördüm, dibi de gördüm
Dünyanın varında gözüm kalmadı
Sehpayı da gördüm, ipi de gördüm
Gayri söyleyecek sözüm kalmadı

Kurudu ağaçlar, dal vermez oldu

Belâ getirir başına
Kork insanın kötüsünden
Kan karışır gözyaşına
Kork insanın kötüsünden

İşi gücü fitne fesat

“Benden selam olsun Bolu Beyi’ne
Çıkıp şu dağlara yaslanmalıdır
Ok gıcırtısından, kalkan sesinden
Dağlar seda verip seslenmelidir”(Köroğlu)

Yüce dağlarında çiçekler açar

Vuhan'dan çıktı yola, dünyaya diz çöktürdü
İran'ı derdest etti, Batı'ya kök söktürdü
Yılan, çıyan, yarasa; pis midesine tıkar
Her ne fışkı olsa yer, ne varsa Çin'den çıkar
Ölümü hatırlattı, keyfi kaçtı dünyanın
Neticesi kâbustur bu korkulu rüyanın

Osman Nebioğlu'na ithaf...

Bahtsız olanın başına...
Yazın kar, kışın kor yağar
Gün gelir mezar taşına...

Köylere hasret kaldık, şehirler yordu bizi
Sürüyü yitirenler, dağlardan sordu bizi
Nerede güzel köyüm, akarsularım nerde?
Gönüller yangın yeri, giriftar olmuş derde
Köylerin havasını unutmak mümkün değil
Yüreği teselliyle avutmak mümkün değil

Düşündüm, karar verdim
Köyüme döneceğim
Kalbime zarar verdim
Köyüme döneceğim

Mavi gök, yeşil yaprak