Nihat Malkoç Şiirleri - Şair Nihat Malkoç

bir leylek masalıyla başladı her şey…
sonrakaçacak delik aradı mahcup bakışlar
denize düşen gölgem ıslandı sırılsıklam
yakamozların esrik bakışlarında

içimdekiyakup da öldü yusuf’tan sonra

Acıyı katık ettim, hüzünden beslendim ben
Dünden nazar eyledim, bugüne seslendim ben
Meftun oldum sevgili o kara gözlerine
Siyah beyaz resmine bakıp da hislendim ben

Bu âlem-i fenâda var mıdır ana gibi?
Açar gönül bağında bir gül-i rana gibi
Zamanın beşiğinde evlâttır uyuttuğu
Yalanın karşısında hakikattir tuttuğu
Duaya durduğunda öne eğilir başı
Nedamet giryesidir kirpiğindeki yaşı

kırılır gümüş kanatları annesi ölünce şairin
duası eksilir gök sofrasında
ilhamı yara alır can evinden
güneşi çekilir gönül göğünden
zaman durur sulusepken gözlerinde

Bugün bayrammış yârenler!
Annesiz bayram olur mu?
Gözümüz kan yaş erenler!
Annesiz bayram olur mu?

Yaramız var, saran yoktur

Elveda demeden göçtün de gittin
Sensizliği aklım almıyor anne! ...
Gönül penceremi açtın da gittin
Kapımı hiç kimse çalmıyor anne! ...

Hasretin yaralar açıp gidiyor

Tünek Tepesi’nden baktım, doymadım
Bir başka baharın, yazın Antalya! ...
Senden daha güzel şehir duymadım
Bir ömür çekilir nazın Antalya! ...

Aspendos, Saklıkent çağları aşar

Tünek Tepesi’nden bak, bayram etsin gözlerin
İlmek ilmek çözülsün düne dair gizlerin
Şairin nazarında dile gelsin Antalya! ...
Köprülü Kanyonu’nda güle gelsin Antalya! ...
Akdeniz’in incisi, bir dünya kentidir o! ...
Hiçbir şehre benzemez yalnızca kendidir o! ...

Arakan, ah Arakan, soykırıma uğradı!
Budistler müminleri lime lime doğradı
Gözü dönmüş zalimler, insaf eylemediler
Neydi bahaneleri, bir şey söylemediler
Henüz kesilmemişti körpe kuzu memeden
Üç bin cana kıydılar, küçük büyük demeden

Mavinin koynunda uyuyan peri
Gönülden gönüle akar Araklı…
Kalecik’ten bakan görür her yeri
Basiret gözüyle bakar Araklı…

Mahura’nın suyu dağıtır şifa