Bir ömür yalnız kaldım.
Hiç gülmedim,hep ağladım.
Sabahlara kadar uyuyamadım.
Beddua mı ettin zalim.
Çıkmadı karşıma bir seven.
Beni çok sevme.
Bir gün terk edip gidersen.
Canım çok yanar.
Ela gözlerim çok ağlar.
Ellerim durur mu sanıyorsun.
Onlarda tek tek saçlarımı yolar.
Şarkılarla beni ağlatacaklardı.
Şiirlerle kalbimi yakacaklardı.
Aldattı deyip beni yıkacaklardı.
Döndün şükür Allahıma.
Gönül ağacımı koparacaklardı.
Bana inat mı?
İhanet mi?
Söyle kimdi o yanındaki.
Karın mı?
Sevgilin mi?
Söyle kimdi o kolundaki.
A ğ l a m a y a c a ğ ı m.
Söz verdim kendime.
A ğ l a m a y a c a ğ ı m.
Söz verdim gözlerime.
A ğ l a m a y a c a ğ ı m.
Bir zamanlar onun için ağlamıştım.
Kalbimdeki aşk ateşi sönerse.
Gönlüm ayrılığı kabullenirse.
Gözlerimdeki anılar küllenirse.
İşte o zaman unuturum seni.
Yırtarsam resmini.
Gökten zembille düşmemişim.
Caminin kapısında bulmamışlar da.
Çocuk yuvasından evlatlık alınmamışım.
Hastanede karışmamışım da.
Üvey de değilmişim.
Aynaya bakıyorum.
Artık yanında ben yokum.
Tek başınasın bir odada.
Şimdi kalbinde ben yokum.
Kim sevgilim diyor sana.
Söyle bakalım sevgilim.
Önce mi mutluydun,şimdi mi.
Keşke ben de On Kasım'da ölsem.
Atatürk gibi anılsam,
Ağlamasalar da olur.
Sadece hatırlansam.
Ben kim miyim?
Kimsesiz garip bir ozanım işte.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!