Hiç kimsenin dağıtmadım yuvasını.
Hiç kimsenin ağlatmadım anasını.
Hiç kimsenin almadım bedduasını.
Nerden çıktı bu ayrılık bana.
Kimlerin dedim ecel saatini kurun diye.
Evim ocağım söndü.
Dostum arkadaşım sırtını döndü.
Dert ortağım beni hep üzdü.
Gitmez olaydın.
Sokaklarda serseri,hali perişanım.
Olmasın bu kavgalar.
Yapılmasın savaşlar.
Ortadan kalksın kırgınlıklar.
Gelin canlar dost olalım.
Ağlamasın analar,babalar.
Yine akşam oldu.
Babam neden hala gelmedi anne.
Hani işten gelirken bana bisiklet alacaktı.
Neden babam sözünde durmadı anne.
Tamam tamam istemiyorum bisiklet.
Eve gelsin yeter.
Unutayım seni derken.
Bana seni hatırlatıyor o kadın.
Kahretsin.
Keşke tanımasaydım.
Tıpkı senin gibi sevmeleri.
Bu ayrılığı,
Sadece sen istedin.
Yolların uzaklığı değil,
Zalim insanların bile tuzağı olmadı.
Dostlarım vazgeçirmedi.
Aramıza kara kedi de girmedi.
Kimler ne söylerse,
Şaka da olsa; hemen inanırım,
Çok safım.
Beni bir çocuk bile kandırır.
Sessizim, uysalım,
Ben şiiri.
Canımın sıkıntısını gidermesi için yazdım.
Ben şiiri.
Öfkemin dinmesi için yazdım.
Ben şiiri.
O vefasız yarimin beni sevmesi için yazdım.
Anacığım.
Yarim neden gelmedi anacığım.
Bugün görüş günüm.
İlk günü bayramın.
Ne oldu yarime anacığım.
Neden gelmedi görüşüme.
Hayat mı acımasız.
Yoksa,
Ben mi sevmiyorum hayatı.
İnsanlar mı zalim.
Yoksa,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!