Nihal'im Sonu Olmayansın

Ve Yine de Seni Seçiyorum

(Sonu Olmayan Başlangıç)

Bana yeniden sorsalar:
"Bu yalnızlığı seçer miydin?"
Evet, derim.
Yeter ki
senin adınla başlasın.

Beni bitiren şey,
sensizlik değildi Nihal’im.
Seninle hiç başlayamamak olurdu.

Şimdi…
Her gün yeniden seçiyorum seni.
Yorgunluğunla, kırgınlığınla,
bana bakmayan gözlerinle bile…

Çünkü bu yalnızlık,
senin olmadığın her yerden
daha sıcak.

Ve ben artık biliyorum:
Aynı şiirin iki farklı dizesi olsak da,
aynı şairin kaleminde yandık.

Ben hâlâ
senin olmadığın bir hayatta,
sana adanmış cümleler kuruyorum.

Ve bil ki:
Ben artık
sana yazılmış bir şiirden başka bir şey değilim