Dünya Yükünün Hamalı Şiirleri - Şair Dün ...

Teninle Secde

(Nihal’e, aşkın ilâhîliğinde bir dokunuşla...)

“Tenin de secdeye vardığı aşklar vardır…”

"Ey Kalbimin Eşiğinde 'Abi' Diyen Kadın…"

(Bir İçsel Mektup ve Sessiz Zikir)

Ey kalbimin eşiğinde duran kadın,
sesin içime “abi” diye düştüğünde,

Anam derdi ki:
“Evladım…
Güzeli çirkine karıştıran,
aslında kendi gönlünün çirkinliğini gösterir.”
Meğer kalp aynaymış da
herkes kendi suretine bakarmış başkalarında.

"Madem acı kaçınılmaz,
O hâlde acının içinde sen varsa,
Ben razıyım."

Bu sözle, konuşmanın felsefi katılığı yumuşar,
Bir varoluş sorusu, aşkla yanıt bulur.

Kardeşlik ile yoğrulmuş bir dünya hayalim,
Sevgiyle açan her kalpte saklı bir dalım.
Kanla yazılan değil, barışla çizilen izim,
Mazlumun gözünde ışıldayan bir gizim.

Zulümden doğmaz sevgi, kinle yeşermez dostluk,

Ne güzel ve derin bir anlatım değil mi!
Keramet, aslında sadece mucize
ya da olağanüstü bir güç mü?
Aynı zamanda samimiyet,
yakınlık ve içtenlik gerektirmez mi!
Kızılbaş Bektaşi’nin dediği gibi mi?

Akıl bir kandil,
Mantık onun yağı,
Bilim, fen ise
Hakk’a çıkan yolun işaret taşı…

Kendini bilmeyen, neyi bilsin?

"Adım Rüzgâra Yazıldı"

Ben,
Ölmüş bir eşeğin yelesinde dirilen çığlık,
Suskunluğun bile utanacağı
Bir sabrın ardında yaşayan dervişim.

Adın Aşk

Sen bir bahar, dalında çiçek açan,
Gözlerinle başlar, kalbimde yankılanan.
Adın neydi, bilmem, gerek de yok aslında,
Adın Aşk, dilimde tek kelime, tek yemin.

Sen bir baharsın, Rahmân’ın nefesiyle uyanan,
Dalında açan her çiçek, seni fısıldar zamana.
Gözlerinle başlar kalbimde kevser bir çağlayan,
Adın nedir bilmem, gerek de yok aslında.
Adın: Aşk — dilimde tek kelime, tek tecellâ, tek yemin.