Gülün Nihal’e erdiği o an ,
Seni bekler oldu,
Unutuldu , sondu , yolun sonuydu
Sordu kendine
‘’ne geçti eline’’
Arkada kalan ne bir dal nede bir yaprak
Dönüp durdu yatakta , somurtmaktaydı
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta