Hayatım; bir keşmekeşlik yumağı,
Meskenim; sensizlik şehri yokluk sokağı,
Kalbim harap olmuş, adeta çile yatağı,
Gözüm; maziden kalmış bir ağlama duvarı...
Yine nedenini bilmeden,
Bir şarkı eşliğinde, gözyaşlarımı yazıya döküyorum...
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta