Nezaket Toraman Şiirleri - Şair Nezaket ...

Nezaket Toraman

Bir resmin var elimde
Anla beni der gibi
Bakişin demirlemis sanki
En derin kosesine yüreğimin
Demirlemis sanki en yüksek köşesine
Demir atmiş senle

Devamını Oku
Nezaket Toraman

Anlık mutluluk oyunu
Yoksa sevgimi
Bir yudum içkinin,
Verdiği hazla biz.
Nasılda mutlu olmuştuk ikimiz.
Bir an kendimizi

Devamını Oku
Nezaket Toraman

Bir Masal
Biz yedi kardeştik.
Dördü erkek üçü kız,
Her gün çocukça kavga ederdik biz
Annemiz Babamız bir, İki cahil insanın,
Dünyaya getirmişleriydik hepimiz..

Devamını Oku
Nezaket Toraman

Bir gün yalnız kalacaksın
Sevgilerin çoğunu eller alacak..
Savrulan saçların gibi rüzgarda savrulacak,
Gönül bahçen talan olmuş tükenmiş,
Kalmamış sevgileri arayacaksın.
Bekleyeceksin.. gelmeyecek..

Devamını Oku
Nezaket Toraman

Sevgiyi emanet ettim sevgiliye,
Çok değerli sıkı tut deyip.
Puslu bir günün öğlen sonrası.
Yürek aç yürek sancılı..
Gönül ise coşkulu deniz gibi..
Ruh üzgün tereddüt etmekte.

Devamını Oku
Nezaket Toraman

İşte bu benim anam. Şu gök kubbe altında ne varsa onun eli, hepsinin üstünde olan melekler kadar masum ve gökler kadar da derin, yüce ve değerli varlık; öteler sana kıymetler üstü kıymet vermekte ve senin nazını çekmektedir Vuslatın kutlu olsun ANNEM..
Anneciğim. hep sana seni ne kadar sevdiğimi, küçücük yüreğimdeki kocaman yerini anlatmak istedim. Ama başaramadım. Çünkü hiç anlamaya-çalışmadın. Bir gün sana bahçeden çiçek topladım. Bardağa koydum sana getiriyordum ki. bardak birdenbire elimden düştü, kırıldı. Çiçekle sana sevgimi anlatacaktım. Kırılan bardak için o kadar çok bağırdın ki bir daha kimseye çiçek vermemeye yemin ettim... Anne, benim küçücük yüreğimde herkesi sevecek kadar yer vardı. Ben herkesi çok seviyordum. Ama sen insanların hep kötü olduklarını, onlara güvenilmemesi gerektiğini söyledin. Ben de artık insanları sevmiyorum... Anne, babamı hiç sevmiyor musun? Hep beni onunla korkutuyorsun, onu sevmemi istemiyor musun?
Ben bir şeyi bağırmadan istersem vermiyorsun. Bağırarak istersem veriyorsun, o yüzden ben de hep bağırarak, ağlayarak istiyorum. Hem de dediğini yapmak için bağırmanı bekliyorum. Biliyor musun seni bağırtmak hoşuma gidiyor. O zaman benimle ilgilendiğini düşünüyorum... Anne sana güzel bir haberim var: Artık yemeklerimi yiyeceğim. Bir an önce büyümek istiyorum. Neden mi? Seninle konuşurken yukarılara bakmaktan bıktım. Artık boynum ağrıyor. Eğer büyümem daha çok sürecekse, neden sen çömelerek benimle konuşmuyorsun? O zaman kendimi daha iyi hissedeceğim. Konuşurken gözlerini görmek istiyorum. Gözlerinin derinliğinde sevildiğimi anlamak istiyorum... Anneciğim, evde oynamaktan bıktım. Dışarılarda koşup oynamak, minik su birikintilerine ayaklarımı sokmak, dökerek pasta yemek, elimle makarna yemek, ayranı üstüme dökmek istiyorum. Anne ben yaşamak istiyorum. ‘Yapma’ların, ‘etme’lerin olmadığı, sevginin çok olduğu, annelerin çocuklarını anladığı bir yer istiyorum. Çok büyük değil, yüreğim kadar bir yer istiyorum. O yeri bulmak için buralardan gitmek istiyorum. Belki bir kuşun kanadında, belki bir çiçeğin yaprağında belki de bir balığın akvaryumunda... SENİ İSTİYORUM BÜYÜDÜM ANNE...
Senin sevgin, yüceler şefkatinden damlamış bir billur katre... Seni sevmek ondan bu kadar güzel dudağındaki yapmacıksız tebessüm şefkat goncası Nurdan eller, ağaran saçlar ve daha nicesi hayat müjdesi... Seni anmak bir başka tatlı Seninle olmak bir rüya şaheseri... Ve ötesi... Ruhuma sindirdiğin öteler ötesi... Yaslasam dertli basımı dizlerine, okşar mısın? Bir yandan da titrek sesinle "Yavrum" der misin, bunca zaman sonra? Ruhumun her şeye yabancılaştığı bugün; sana koşsam, seni bulsam gel der misin, ana? Gömülecek toprağımın bile kirletildiği dünyadan kaçan bana, muhabbet kaynağı kalbinde bir yer verir misin? Tutar mısın nasırlı ellerinle ellerimden Seni sevmeyi unutturdular, beni senden kopardılar, ana. Seni nasıl sevmem gerektiğini öğrenemedim. Seni aradım bitmez gecelerde. Ana! Her şeyin sahtesi çıktı. Sahte analar türedi Yolumun ışığı yönümün pusulası dermanım sığınağım koca yürekli anam karşılıksız seven muhteşem varlık... NEREDESİN ANNE...
Bedenin vücut tun duruşu ne olursa olsun, insanın öyle halleri vardırki RUH SECDE HALİNDEDİR işte buda bir ruh hali gerisi size kalmış...
Tüm Güzel Annelere ve anne adaylarına aynı duygularımla ithaf olunur ve biliniz ki anneler harikasınız hepinize saygılar.

Devamını Oku
Nezaket Toraman

Bir kadın ağlıyor Sessiz gözlerinde nem
Yüreğine ateş düşmüş.
Feryadı ummana duyulur acının ateşiyle
kızıl güller bile mutlu etmiyor,
Radyoda bir kadın şarkı söylüyor..
Ağlama annem, bende herkes kadar aldım acılardan diye!

Devamını Oku
Nezaket Toraman

Baştan yaz dersen kaderi,
Üzülürsün yazamam.
Baştan çiz dersen.,
Göremezsin çizemem.
Uzun bir yola çıkalım ,
Dersen!

Devamını Oku
Nezaket Toraman

FIKRA GİBİ BİR OLAY..!
Uçak deyince yaşadığım bir olayı anlatmak istedim ..
İstanbul'dan izmire geliyorum uçağa bindik , koltuk numaram pencere kenarın da idi geçtim oturdum...
Diğer yolcuların tamamlanması bekleniyor.. o arada elinde dosya olan 20 25 yaşlarında bir delikanlı oturacağı numarayı arayarak geldi ve çekinerek benim yanıma oturdu . çevresine şöyle bir bakındı, benimle göz göze geldi. döndü utanan bir yüz ifadesi ile sesli düşünerek bayan yanına vermişler, arka boşalınca oraya geçerim dedi . gülümsedim!! ilk kez uçağa bindiğini anlamıştım ..rahatsız olma benim için mahsuru yok ,delikanlı bu uçak hiç bir yerde durmaz izmir'de inersin dedim sustu.. izmire gelinceye kadar; heycandan elinde tutmuş olduğu dosyayı defalarcaa kıvırmış olduğunu gördüm... böyle bir şey yaşamıştım . çok hoşuma gitmişti ..sizlerle paylaşmak istedim .
(uçaklardada arada bir mola yerleri olsa güzel olmaz mı :))))sağlıkla kalın ..Saygılarımla Mersa

Devamını Oku
Nezaket Toraman

Insanoglum! Insankizim!
Alma karşına beni
Dosttur, dürüstür yüzüm
Askla karsila beni

Dogayim yasadigin

Devamını Oku