Nezaket samimiyetin altın kuralıdır
Dürüstlük tek yüze sabit.
Bir karıncanın zararsızlığı,
Bir kuşun omuzdaki hafifliği,
Bir kahvenin hatırı yoksa yüreklerinde,
Neye yararlar?
Edepsize söylenecek çok söz vardı;
Yüreğimin fıtratından,
Dilimdeki kelamdan,
Elimdeki kalemden utandım!
Edepsizle edepsiz olmak kolay
İndiğin seviyesinden çıkmak zor.
Vefat edenlerim dışında kaybettiğim olmadı
Lakin vazgeçtiklerim çok.
Hikayemdeki kötülerin üstünü karalıyorum
Bir daha ne okunacaklar ne de yazılacaklar.
Kimse kimsenin mecburi istikameti değil
Herkes kendine yakışanla yol alır.
Hatırı olanlar da var elbet
Yüreğimin kapı eşiğinde beklettiğim.
Gönül çiçek tarlasıdır
Öyle langur lungur dalınmaz içeriye
Bir zahmet çekidüzen versinler gelişlerine.
Kayıt Tarihi : 16.10.2017 22:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!