Nevzat Dağlı Şiirleri - Şair Nevzat Dağlı

MAYIN sinirimi bozuyor benim,
Şekerimi fırlatMAYIN kızarım.
İmalı sözlerden titriyor tenim,
Sabırımı zorlatMAYIN kızarım.

Ben işi bilirim sakın korkMAYIN,

Aklımız karıştı nasıl seçeriz?
Hergün gözümüze batıyor anket.
Günlük fal gibidir bakar geçeriz,
Lakin burnumuza tütüyor anket.

Geçti anket sanki seçim yerine,

(Oyumuz Bizden Hesap Sorar)

Demokrasi oysa sandığa giden,
Tuttun ise oyun davacı olur.
Yalan söylemişse oy talep eden,
Yuttun ise oyun davacı olur.

Bu millet kimlerle gurur duymadı,
Yurttaşa lan diyenleri alkışla...
Kafa yorma boşver, uydu uymadı,
Sözlerinden cayanları alkışla...

Meydanları doldur, yürekten bağır,

Sehven gelir dünyaya başa bela olanlar,
Ayağa kalkar kalkmaz sokağa çıkar sehven.
Serseri mayın olur denetimsiz kalanlar,
Masumların canını bilmeden yakar sehven.

Yolları düzeltiyor vakfedilen yuvaklar,

Öyle celãllenip “tu” deme bize,
Yanında yağ çekip gezene tükür.
Baskıyla, tehditle gelmeyiz dize,
Zulme methiyeler düzene tükür.

Ağzıyla söyledi; fişleyen sizde,

Utanma heveslilerine...

Utanmak iyidir, haz verir bize,
Yanında yağ çekip gezenden utan.
Baskıyla, tehditle gelmeyiz dize,
Zulme methiyeler düzenden utan.

(Namdar Rahmi Karatay’ı saygıyla anarak)

Ne günlere kaldık biz, hırsızlar bekçi oldu,
Dikiş tutturamayan şimdi yelekçi oldu.
Karpuzu sele veren gayri kelekçi oldu,
Bostan eken görmüyor, tarla mı bu, dere mi?

Bir portre çizeceğim, kimliği bende saklı,
Havva’dan elma yiyen Adem’i hatırlatır.
Pantalon giyer ama, uçkurda kalmış aklı,
Görünüşü o yüzden son demi hatırlatır.

Ortaçağ’da uyurken; demokrasi sayıklar,

Kelenderis idi tarihte adı,
Sonra Gilindire olan Aydıncık.
İsmiyle yaşasın, olsun muradı,
Yakışan adını bulan Aydıncık.

Denizi kucaklar koyu, karası,