Erişti nev-bahar oldu dilim gülizâr
Nâle-i mürgân ile doldu âlem pür zâr
Bu mevsim-i ferhunde - dem kül-eşcâr
Açıldı bir gonce gibi sahba-i ezhâr.
Ol kül eşcârın mâzisi idi ufacık nihâl,
Hiçbir şeyden çekmedi dünyada
Nasırdan çektiği kadar
Hatta çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi;
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allah'ın adını,
Devamını Oku
Nasırdan çektiği kadar
Hatta çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi;
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allah'ın adını,
