Ana; sevseydiN.... SevseydiM...!
Yalnızım be.. Yalnız.
Küçücük bir kız çocuğuyken de yalnızdım,
Kocaman bir kız çocuğuyum yine yalnızım.
Dünden beri efkarlıyım;
Ben de anlayamamışsam;
yok bu alemde, benden iyi
anlayacak seni.
Git, başka alemlerde ara, bul
varsa benden de anlayışlısı.
Getir, öpeceğim alnından ben de,
Şimdi “çalınmayan” yıllarımı yaşıyorum,
İnadına severek, inadına huzurlu,
Sevinçlerimle mutlu.
Keyfim mi? Aldı başını gidiyor,
Boş verdim geçen yıllara,
İyi, kötü yaşadım herkes gibi…
Sevmiştim dedim, usulca kendime.
Çılgınlığını, esprilerini,
Sesini, nefesini, sıcaklığını...
Evet severdim ben onu.
"Severdim"
Bir kadının elleri geçmişini anlatır.
Kimi nasırlı, yamru yumru çileli
Kimi bakımlı, yumuşacık şefkatli
Sanırsınız hiç olmamıştır çilesi.
Kimisinin de yoktur elleri,
Bırakmıştır kendinle beraber
Ne kadar çok bildim.
Bildim dedikçe bilemedim.
Ey can,
Bilmediğini bilenlerdenim.
Arayıp dururuz dört yapraklı yoncayı,
şans getirir derler ya…
Kimileri bulmuş da beş yapraklısını,
koparıvermişler bir yaprağını
alıp gitmişler şansın esaslısını.
Kalmış bize yoncanın dört yaprağı.
Kırmızı hunimin ucuna papatya takıp geldim sana,
Aç bak kapını, çomağını saklamadan ama.
Verecek sevgim, alacağım kadar
Alacağımı almadan da,
gitmem şuradan şuraya.
Hani ben vereyim de,
Hayat;
oyun oynama artık lütfen,
sil baştan diyorum yahu....
Bıkmışken bütün oyunlarından,
yeni bir oyuna katılmayacağım,
Sevgili;
o ağarmış sakallarından
süzülen yaşlar,
çocukluğunun ıssızlığıdır.
Sakın silme...!
Bırak aksın akabildiğince
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!