Söz söylemek ne mümkün,
Kelimeler silindi, sustu,
Ciğer yandı tutuştu,
Göz bebeği aktı, karardı,
Kan tuttu, akıl tutuldu.
Melek, insan, hayvan,
Şeytan arlandı.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
kimse ne olduğunu bilmiyor görünüşde insan yaşayışta hayvan olanlar var tebrikler
nazif bey saygılar
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta