Seher vakti çaldı kapımızı ölüm,
Gönül dağını duman bürüdü.
Garip garip öterken bülbülüm,
Yalan Dünya’dan hakka yürüdü.
Hiç sitem göndermedi mevlaya,
Minneti yoktu şöhret denen belaya,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Neşet Ertaş, koca bir çınar, bir okul, sözüyle, tavrıyla, zor bir hayatta dahi bir an olsun eğilmeyen duruşuyla... Teşekkürler Yılmaz Bey, mürekkebiniz daimolsun. Saygılarımla,
:)
Neşet Ertaş'ı çok sevdiğimden onu böylesine güzel anlatan şiirinizi de çok beğendim. Yüreğinize sağlık...
Dede Korkut'tan günümüze kadar süregelen ozanlık geleneğinin son temsilcisini kendimce anlatmaya çalıştım. İlginiz için teşekkür ederim.
Yüreğine emeğine sağlık
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta