Yalnızlığın gölgesi düşerdi
gökyüzündeki sessizliğe;
izlerdik sığıntı soluklarda
yıldızın ayla raksedişini,
telafisi zor âmâ duygularla..
Yokluğunda sancılanan
hükümsüz fermanlardı;
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var