Köklerimiz ne kadar derinde olsa da,biz yine de toprağın üzerindeki olmaktan öteye gidemiyoruz.
Kendimizi dinlediğimiz zaman,ki çoğu insan bunu çoğu kereler yapar; ben bu muyum,veya ne kadarım,
görünen tarafım benim gerçeğimmi yoksa daha derinlerdemi saklanıyorum.Özünü eleştirmek,biraz
cesaret istiyor gibi,yada kendi gerçek yüzümüzle karşılaşmak ürkütüyor.Öyle ya,belkide bizim olduğumuzu
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta