Kırık zamanın her ucu, heybesinde çığlıklar.
İçinde sancılı bir masal, künyesinde o var!
Çocukluğum geçti gözümün önünde, şimdi ömür geçişmekte.
Zaman, avuç içi kadar zaman, boynumu bükmekte!
Kimden öğrendim ben böyle susmayı?
Denizinde boğulmayı, rüzgarında kaybolmayı,
kimden öğrendim, sana böyle uzaktan bakmayı?
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta