Neredeydik Nerelere Geldik?

Sönmeyen bir sevgiydik biz mavi derinliklerde,
İkimiz de yarımdık, bir arada olmadıkça düşlerimizde.
Nereden bilirdik düşler uyanınca biter diye,
Keşke hiç uyanmasaydık, yaşardık bir düş olsa bile.

Önce pembe idi saran gözlerimizin beyazını,
Sarhoştuk uçarken hissettikçe bulutları.
Sonra gözlerimiz kucakladı bulutlardaki yağmurları,
Belki de bu yüzden hiçbir zaman koyamadık adını.

Zaman zaman sevgiyi düşledik bizi inciltmeyen,
Kolay olanı istedik şu her zaman yorulmamak vaad eden.
Bulamadık aramak bile zor gelirken,
Sonunda elde bir karar beklemek bilmeyen.

Yenilgiyi kabullenmenin bile faydası yok,
Sevginin verdiği acılar her zaman ki gibi çok.
Anılar sanki kalbimde birer zehirli ok,
Şimdi gözlerim sana, kalbim sevgiye tok.

1999