Neredesin Gençliğim Şiiri - Meltem Yıldız 2

Bir zamanlar gökyüzü bizimdi,
Bulutlar bile bize imrenirdi.
Gülüşlerimiz taşardı sokak aralarına,
Şimdi o sesler sustu…
Bir biz kaldık, bir de anılar daracık odalarda.

Bir hayalin peşine düşmüştük hani,
Dünyayı kurtarırız sanmıştık.
Sonra bir sabah uyandık,
Her şey büyümek kadar sessizdi.
Bir bakış kadar uzak, bir an kadar eksiktik.

Neredesin gençliğim?Neredesin?
Bir fotoğrafın kenarında mı kaldın,
Yoksa bir şarkının solgun nakaratında mı unuttuk seni?
Biz büyüdük sandık,
Oysa içimizdeki çocuk ağladı... biz baktık.

Şimdi kahkahalar sustu,
Yerine dert dinleyen bir sessizlik oturdu.
Bir zamanlar cesaretti adımız,
Şimdi korkulara sığınan yetişkinler olduk.

Ve anladım;
Gençlik, geçen zaman değilmiş,
Dönmeyen bir cesaretmiş aslında.

Bir sabah daha uyanırsın...
Aynadaki gözlerde,
çocukluğunun sessizliği durur hâlâ.