Nerdesin sevgili, ay düştü gönlüme, mehtaba tutsak kaldım.
Hiç çekilmiyor geceleri yalnızlık, beni yıldızlar esir aldı.
Aklıma, senli zamanların melodisi geliyor, hüzünleniyorum.
İçim bir acıyor ki sorma gitsin, hüzünlerin esaretine giriyorum.
Ve yine başlıyorum, sana, sensizliğinin adına şiirler yazıyorum.
Efkârım depreşiyor kalem yazdıkça, ahları çekiyorum ardı sıra.
Halime acıyor tepemde uçuşan martılar, birde parktaki akşamcılar.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta