Şimdi hüzün renginde hatıralar,
Gönüller sevdaya susamış,
Değerler perme perişan, umutlar tarumar…
Diller muhabbete susamış…
Boğuşuyor dünya kara bir kâbusun pençesinde,
Dehlizinde kayboluyor günler karanlığın,
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.