Nerden başlasam bilmiyoeum Şiiri - Murat ...

Nerden başlasam bilmiyorum, nasıl desem, ne yapsam?
Yüreğime öyle bir dokundun ki, suyun suya dokunuşu gibi.
Karmakarışık duygularım dalga dalga yayıldı benden dışarı,
Ruhuma, beynime, her zerreme sızdı, doldurdu, sonra da taştı.
Bütün benliğimi esir aldı, dört bir yanımı sardı.

İşte yine ben, karmaşanın ta kendisiyim, sen de yine uzaktasın.
Sokak lambası dertli dertli dinliyor bu gece beni.
Ay Dede, rüzgardan kulağıma öğütler fısıldamasını istiyor yine.
Huzur dolu mavilikler yok oluyor, gökyüzü derdiyle kararıyor.
Senin adın dillerden düşmüyor, herkes seni anlatıyor bana.
Sokak lambası, kaldırımlar, rüzgar, Ay Dede, hatta çalılar bile.
Hep bir ağızdan haykırıyorlar seni, karışıyor duygularım,
Ben daha da kayboluyorum sende.

Bahçemdeki tomurcuk bile küsmüş, bizim gibi yarım kalacakmış.
"Aşkınızın tomurcuğuydum, kavuşsanız açacaktım" diyor.
Kederlenmiş, açmayacakmış, dalında kuruyacakmış.
Benimle konuşmuyor, dillenmiş ama susuyor, bana kilit vuruyor.
Sarmaşığa söylemiş, "Gel beni sar da, ben de biteyim." demiş.
Anlayacağın, sadece sana değil, bana da kızmış
Seni yalnız bıraktım diye herhalde.

Sadece yıldızlar yalnız bırakmıyor beni bu gece.
Onlar da kızmamış bize, sönmüyorlar.
Kaldır başını, bak, onlar da oradalar.
Bizi birleştiren onlar, aynı yerde olduğumuzu hissettiren onlar.
Gündüz görünmeseler de hep oradalar, biliyorum.
Tıpkı senin gibi, geceleri de gündüzleri de görünmesen de,
Kalbimin en derinindesin, bunu biliyorsun.

Şimdi kalsam mı, yoksa çekip gitsem mi her şeyinden?
Ne desem, kalbimin bu karmaşasına hangi sözcük yetecek?
Nasıl yapsam, bu düğümlenmiş hisleri hangi yoldan çözsem?
Bağırsam mı o iki heceyi, yoksa sussam mı avazım çıktığı kadar?

"Gelir misin benimle?" mi sorsam, yoksa gitsem mi uzaklara?
Kırılmış kol kanadımı mı atsam, yoksa
"Asıl giden candı, candan bir parçaydı" mı desem?
Ne desem, nasıl yapsam, bilmiyorum…
Bu çaresizlik hangi denize sığar, hangi limana demir atar?

Ne desem, ne yapsam, bilmiyorum...
Bir yanda kalmak, bir yanda gitmek...
Bu çaresizlik hangi denize sığar, hangi limana demir atar?
Ruhumun bu karmaşası nerede bitecek, ne zaman?
Ne desem, nasıl yapsam, bilmiyorum…