Memleket çalkalanıyordu o gün. 24 Nisan gecesinde 2004’ün.
Yoksul, yaşlı bir kadın; yemenisini sarıp başına, süzüldü kerpiç evinden Lefkoşa meydanlarına...
Yürüdü koltuk değnekleriyle yaşlı kadın. Yürüdü ağır aksak. Sardı meydanları. Sardı Lefkoşa’yı. Tüm Kıbrıs’ı sardı yoksul, yaşlı kadın.
Herkes gördü...
Nenem benim...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Tüylerimin diken diken olmasını,yüregimin acımasını sağlayabilmek bukadar kolaymıydı?......tebrikler .
Kıbrıs türküleriyle buram buramdın nenem.
Abanıp koltuk değneklerine,
Coşkuyla ve muhkem,
Salını salını Kıbrıs geliniydin.
Endamın umuttu.
Duvağın özgürlük.
Duvağın ne güzel senin...
Ellerinden öperim nenem.
Sabır kokulu ellerinden...
tebrikler çok güzel kaleme almışsın selamlar
Turhan Toy
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta