Nemrut Şiiri - Nasıf Acar

Benim yaşantım,
Evimin içiyle sınırlıdır.
Ve ben henüz,
Sevgimin hasımlarını tanımıyor,
Sevgimin karşıtlarını bilmiyordum.
Gözleri,
Akar bakışlı Nemrut!
Seninle tanıdım sevgisizliği...
Ve senin,
Kahkahalarında nefretler çınlar...
Gülüşlerinde,
Hasetlikler....
Dillerin alemi yakar,
Gözlerin nefretle bakar,
Duygularım yabanıllaştı...
Senin yüzünden,
Zehir zehir ağlattın beni!
Sen de ağlayasın,
Mevsimsiz.....
Gülmesin yüzün,
Sebepsiz...
Başın dertten kurtulmasın,
Süresiz...