Bu sokakta doğdum.
Yanmış kül olmuş ortak evimiz.
Moskof harbinde.
Yalınayak, başı kabak çocukluğum.
Küller içinde oynardık.
Bütün çocukları başıma toplar,
Denize karşı el sallardık! .
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
