Her gün bir sözcük yitiyor insandan yana, birkaç harf
dünya gömülüyor her nefesle birlikte göğsüne
sokaklarda buluyorsun yalpalayan sesini
işçilerin gününü eskiten bir dilim ekmekle
çıplaklığın tarihi seni yitirmekle başlıyor ansızın
âşıklar birbirini gömüyor sessizce
taze bir mezar gibi açık kalmış ağızları
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta