Nefsim, senin elinden bilmem ki, ben neyleyim?
Ben bir kez “olur” desem, “bin”i istersin benden...
Uzansam gökyüzüne, ayı sana getirsem,
“Güneşi çıplak ellerle tut” istersin benden.
İmtihan zor, kulluk zor, ah bir de sen varsın!
Kalbime, akıbetime, sen her şeye zararsın...
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta