Nefes…(Tel Afer’e) Şiiri - Yorumlar

imtihan ediyor dışarıdaki ürkü
içimde gizliyorum kayboluşları
bilinmezliğim kalıyor geride

siz yoksunuz
yoktunuz
isyanımda yoktum ben
kendimize dolaştık hiçlikte

yürüyorum gök adayı
bitiyor!

haykırıyor evrenin kara deliği
acı sütü emziriyor ürkü

reddim kendime

taze bir ateş yakıyor ruh
söylence çıtırdıyor

Telafer’de
ölümün nefesiyle
yeniden doğmak üzre...


(14 Eylül 2004)

Naime Erlaçin

Çok çok özel bir şiir...sevgi ve saygıyla..

Telafer'e kadar süre giden süreç, nasıl işledi-işliyor. Sorunu bu temelde ele almak gerek.
Telafer farklı etnik kimliklerin, mezheplerin geçmiş diktatörlük döneminde yaşadığı baskıcı politakalardan çektiği acılar nedeniyle, şimdi tekrar aynı süreci yaşamak istemediğini ortaya koyma amacında. Direnç gösterme eylemliliklerini sergilerken Irak'ta konumlanan yabancı güçlerin etki alanını genişletme siyaseti ile çatışmanın bir sonucu olarak büyük dramlar yaşıyor.
Şu an halkların iradesi çok az var. Bir bakıma iradesini de belli bir güce kısmen de olsa bağlamıştır.
Esaslı bir birlik ve dayanışma olmadığından saldırılara açık durumda. Sorun bu.
Bu arada bize düşen sadece ve sadece duyarlı olduğumuzu kanıtlamaktan başka hiç bir işe yaramayan şiirlerimiz, yorumlarımız falan-filan işte.
Bu konuda üsteleyerek, dayatıcı rolde düşüncemi empoze etmeye çalışmıyorum. Ama...
Bana göre Telafer ve diğer şehirler , 17 Mart 1988'deki Halepçe'den daha iyi durumda..
Evet biraz da bu böyle. Diktatörlüğü Antiemperyalist göstermeye çalışanlara karşı bu duygusal bir çıkış gibi.
Saygılar.

:-(
....evet..işte şairlik bu... saygılarımla... mine özdemirtaş

It has been always en-liven in memories of the immortal heroism epic of Telafer Turks........
cok guzel bir siir nimo, ama ben ilk kitayi aliyorum :-) sevgiyle daima...