Nedim Uçar Şiirleri - Şair Nedim Uçar

İkinci dönemi iyi ayarla,
Yetmesin günümüz bilgisayarla,
Yeniden doğuşu çağa uyarla.
Yıllar çabuk geçer yazık olmasın,
Acele et Hocam yarım kalmasın.

Seraba dönerken çöldeki kumlar,
Ellerim buz tutar kışa yazdırma.
Sabahı beklerken yorgun akşamlar,
Mektubu yuvasız kuşa yazdırma.

Ayrılık bağrımı deler yerleşir,

Hüzün çiçekleri büyür içimde,
Suları gözyaşım.
Yalnızlığım yıldızlardan öte,
Dökerim yüreğimi mısralara.
Zamanın eskitemediği insanım.
Çünkü ben; şairim.

Korku bekler dağların al şafağında,
Kaçar kardelenlerin uykusu.
Yıldızlar düşer karanlığın ötesinden,
Yaşam katar bir ağaca,
Tomurcuğuna çiçeğin,
Bir damla su.

Her evde mutluluk her evde hüzün,
Oluyor kardeşim olmuyor sanma.
İçin ağlasa da görünen yüzün,
Gülüyor kardeşim, gülmüyor sanma.

Her canlı dünyada arar dengini,

Ruhumun körfezinde ararken mutluluğu,
Bir pınar gözesinde aşkıma sarılayım.
Yüreğim enginlerde süzülen beyaz kuğu,
Kılavuzum ol yeter yolumu yarılayım.

Bıraktım anıları geçmişin rüzgarına,

Gabar Dağları’nda gün erken ışır,
Uykular gözüme girmiyor anne.
Üstüme çiğ düşer, ellerim üşür,
Parmağım tetiğe ermiyor anne.

Kanas’ın mermisi kayada vınlar,

Dikkat et sevdiğim bastığın yere,
Salını salını gelişin güzel.
Buğulu gözlerle bakıp yüzüme,
İçimden geçeni bilişin güzel.

Kirpiğin ucumda bulut yığını,

Bir bulut oturmuş dağın burcuna,
Açmış kollarını yellere karşı.
Dere kenarında suyun gözesi,
Hazırlar kendini sellere karşı.

İkindi zamanı gölgeler kara,

Bir eylül sabahı geldim kapına,
Ya beni bağışla, ya gönder geri.
Dalında kuruyan güllere inat,
Özledim kokunu yıllardan beri.

Gecelerim hicran gündüzüm yetim,