Nedim Nihal Şiirleri - Şair Nedim Nihal

Edemem kimseye himmet diye ab-endamdır
Takasın bende o gerdan-ı cihânımındır
Bütünün resmi afîtab-ı o rahmânımdır
Gelecek her gece olan acı berbâdımdır

Anı gûrub batıyorken bizi alan Rab'dır

Ben dertli birisiyim, kederlerin piriyim,
Ömrü hayatınca gülmemiş dert zenginiyim,
Acı saraylarının elemli bir prensiyim.
Arkadaş ben düzelmem, ben dertli birisiyim...

Acılar üst üste içerime doluyorlar...

Ben gamlı hazan, sense bahar,
Benim saçlarımda aklar var,
Böyle birliktelik yok ama,
İki hece adı unutma!

Evin sisli penceresinden,

Derd-ü hazan bir ömür sürecek bir nişibgâh oldu
Çâk el'ân tâk-kalp irişür oldu, harâp oldu
Ben gece gündüz bu aşk ile gözyaşlarım hasbihâlim
Şerh edemem ben bu derd ile eyvâh, kalan dertli oldu
Fecr ile ben gün be gün hatırâna âyan kalırım
Saklayabilsem bu kalb-i mükedderle hicran mi oldu

Bir zamanlar karargâhım idi,

Bedevîler gibi beyâbanlar;
Şimdi artık kırılmış prangalar…
Yâr mirâçla açılmış vahalar!

Fem dudakları yaktı anda çok!

Bu dünyada mihr-i vefa çoktan batmış
Belki de öncedendir hiç doğmamış
Bazısı var ezelden beri hayırsızmış
Çoğu var bir nebze insanlık almamış

Bu dünyada ebede kadar vefa yok

Aşık olan divâne kalmasın dedim ne çâre,
Yarim o gözlerin benim sebep harâbe oldu çâre,

Şu etti bende aşkı ihyadır o gözlerün yâr,
Eder olan güzel nihal canım fedâ ilerde,

Ay gök ve yıldızlar ne kadar da şensiniz
Size yalnız diyenler beni görmemiş belli
Şu ürkek bedenimi saran korku siz misiniz
Benden daha dertli değilsiniz ki

Var mı dünyada ben gibi yalnız ben gibi

Fırtınalı bir akşamın gecesinde,
Bostanlar ağlarken, gök inlercesine
Yağmur yağarken, bir evin bahçesinde
Aynalar seni gösteriyor, aynalar...

Saat kaç bilmiyorum, itler havlıyor

Bak şu dünyanın haline!
Bir derman yok mu derdime?
Yok mu söyle acep tesellim?
Elindedir benim tecellim!

Bu dert beni öldürecek,